وزن جنین: 0 کیلوگرم
وضعیت مادر در هفته اول بارداری
در واقع، هورمون استروژن در دوره بارداری بسیار مهم است و تأثیر بسزایی بر روی رشد و توسعه جنین و آمادگی بدن برای زایمان دارد. در طول هفته اول بارداری، تولید استروژن افزایش می‌یابد و این باعث می‌شود که دیواره رحم ضخیم‌تر شود و برای پذیرش جنین آماده شود.
ترشحات رحم نیز در این دوره افزایش می‌یابد و در واقع برای حفظ رطوبت و تمیزی مجرای رحم واجب است. این ترشحات، که باعث شده از بین رفتن مخاط و سلول‌های قدیمی مجرای رحم شوند، در نتیجه‌ی آمادگی بدن برای پذیرش جنین و تغذیه‌ی آن نقش مهمی دارند. همچنین، این ترشحات باعث ایجاد یک محیط سازنده برای حرکت اسپرم و افزایش شانس باروری می‌شوند.
به طور کلی، در دوره بارداری، تولید هورمون‌های مختلف توسط بدن به منظور حفظ جنین و آمادگی بدن برای زایمان افزایش می‌یابد و ترشحات رحم نیز به همین منظور تغییر می‌کنند. در صورتی که باردار نشوید، سطح هورمون‌ها کاهش می‌یابد و ترشحات رحم هم کاهش می‌یابد تا بدن به حالت عادی بازگردد.
اسپرم می‌تواند تا 72 ساعت یا حداکثر 3-5 روز در داخل جسم زن زنده بماند، اما برای باروری نیاز است که اسپرم بتواند با تخمک تلقیح شود و این فرایند تلقیح تنها در مدتی که تخمک در لوله فالوپیو به سمت رحم حرکت می‌کند امکان پذیر است.
تخمک در داخل لوله فالوپیو حدود 12 تا 24 ساعت زنده می‌ماند و در صورتی که در این مدت با اسپرمی که در این مدت به مقصد خود می‌رسند، تلقیح شود، بارداری اتفاق می‌افتد. بنابراین، هر چند اسپرم می‌تواند تا 72 ساعت در داخل جسم زن زنده بماند، اما برای باروری لازم است که تلقیح در بازه زمانی مناسب انجام شود.
به علاوه، برای افزایش شانس باروری، مهم است که جفت گیری در بازه‌ی زمانی مناسب انجام شود، به عنوان مثال در دوره‌ی اوج تخمک‌گذاری که معمولا در میان دوره‌ی قاعدگی اتفاق می‌افتد. به همین دلیل، برای باروری موفق، انتخاب زمان جفت گیری به موقع و توصیه به جفت‌ها برای انجام جفت‌گیری در این بازه‌ها مهم است.
تخمکی که از تخمدان خارج می‌شود، باید در مدت زمان حدود 12 تا 24 ساعت بارور شود، در غیر این صورت از بین می‌رود و دوره‌ی تخمک گذاری به پایان می‌رسد. به همین دلیل، انجام جفت گیری در زمان مناسب و با توجه به تاریخ قاعدگی، مهم است تا امکان باروری بهتر شود.
همچنین باید توجه داشت که در صورتی که اسپرم در داخل لوله‌های فالوپیو حضور داشته باشد و با تخمک در این مدت زمان تلقیح شود، امکان باروری وجود دارد. بنابراین، در برخی موارد، انتظار باروری حتی پس از 24 ساعت از تخمک‌گذاری نیز ممکن است و بسته به شرایط و موقعیت، این مدت زمان ممکن است متفاوت باشد. اما به طور کلی، برای بیشتر جفت‌ها، انتخاب زمان مناسب برای جفت‌گیری در دوره‌ی تخمک‌گذاری می‌تواند بهترین راهکار برای افزایش شانس باروری باشد
اما چگونه اسپرم به تخمک متصل می‌شود؟
اسپرم برای تلقیح با تخمک، باید به پوسته‌ی محافظ تخمک چسبیده و به داخل آن نفوذ کند. برای این کار، انتهای ساختار هر اسپرم دارای یک سر کوچک و حساس است که به نام آکروزوم نامیده می‌شود. آکروزوم اسپرم شامل مواد شیمیایی و آنزیم‌هایی است که قادر به پر شدن درون سلول تخمک و نفوذ به داخل آن هستند.
به همین دلیل، وقتی اسپرم به نزدیکی تخمک قرار می‌گیرد، آکروزوم آن با تخمک ترکیب می‌شود و مواد شیمیایی آن باعث باز شدن پوسته تخمک و نفوذ اسپرم به داخل آن می‌شوند. در این مرحله، چندین اسپرم می‌توانند به تخمک الصاق کنند، اما تنها یک اسپرم موفق به نفوذ به داخل تخمک و تلقیح آن خواهد بود.
در خصوص زمان لقاح هم، به طور کلی، لقاح معمولا در روزهای 14 تا 17 دوره‌ی 28 روزه قاعدگی اتفاق می‌افتد. اما این زمان می‌تواند در مورد هر زن و هر دوره‌ی قاعدگی متفاوت باشد و به تعدادی از عوامل، از جمله زمان تخمک‌گذاری و زمان باروری هر زوج، بستگی دارد.
